Cultuur als Ervaring
We hebben twee dingen geleerd van de coronaperiode: 1) hoeveel we de verbinding van cultuur en welzijn missen als we thuis moeten blijven; 2) als we ons niet hard maken voor cultuur dan wordt cultuur te makkelijk benadeeld/op bezuinigd (zowel landelijk, als lokaal). In deze blog beargumenteer ik waarom we niet structureel moeten bezuinigen op de professionele instellingen. Ik gebruik één argument, er zijn er uiteraard meer..
Kunst dringt tot ons door in de vorm van een ervaring; het is niet een vorm van spreken, maar het is de ervaring zelf. De ervaring van kunst is een menselijke connectie met de omgeving en die connectie is sociaal[1]. Kunst laat ons het leven van de samenleving ervaren, de ontwikkeling hiervan als ook de kritiek op de kwaliteit van het leven in onze samenleving. Kunstenaars verbeelden de betekenis van de ervaring in plaats van dat het letterlijk omschreven wordt. Daarna kan die verbeelding onderdeel worden van de samenleving wanneer individuen verleid worden om de nieuwe ervaring toe te passen in het dagelijkse leven[2]. De morele profeten van de mensheid zijn daarom altijd kunstenaars geweest ook al spraken ze in het verleden niet in vrije verzen of in gelijkenissen[3].
Het is de ‘verbeelding van een ervaring’ dat ik even wil uitlichten in deze blog. Een ervaring dat alleen plaats kan vinden als we in onze stad staan. Een ervaring dat je alleen kunt proeven wanneer je rondloopt op een zondagmiddag tijdens cultureel lint, of het kippenvelgevoel dat je mag ervaren wanneer een theatershow je raakt. Waarom raakt cultuur? Omdat ze een specifiek probleem in de maatschappij ter discussie stellen en dat dat gevoel gedeeld wordt met andere mensen.
“We run
And will recieve
The key for Independency”
Independency – YouTube (< link) van opkomend Weerter Rockband Tommy Gazer
Rennend van de dagelijkse sleur, deelt de beginnende rockband uit Weert met gillende gitaren hun songtekst waarmee ze hun ervaring van onze maatschappij delen. Op Spotify raken ze de 10.000 luisteraars aan en dat laat zien dat ze iets hebben, wat gewaardeerd wordt door de luisteraars. Ze delen een ervaring en die ervaring kan alleen gedeeld worden (door zowel de band, als luisteraars) als het een herkenbaar gevoel is. Oftewel, we zouden allemaal wel van de dagelijkse sleur willen ontsnappen. Of dat nu op school is of op het werk. De kracht van de muziek in deze context is dat het liedje ons bewust of onbewust bij elkaar brengt om even, inderdaad, van de dagelijkse sleur te ontsnappen.
Wat hier nu bijzonder aan is, is dat we de begroting van de gemeenteraad alleen baseren op gecijfermatigde baten, structurele uitgaven en inkomsten en wanneer iets een kerntaak (wetgeving) is of niet. De begroting van de gemeenteraad is dus losgekoppeld van elke ervaring die in de samenleving ervaren wordt. Het is dan ook terecht dat Colinda met haar inspreekrecht tijdens de commissievergadering Samenleving & Inwoners aangaf dat we een visie missen op cultuur. Willen wij accepteren dat de verbeelding van cultuur, de ervaring van onze samenleving dat ons juist kan verbinden, alleen ervaren kan worden door mensen die het geld hebben?
Weert Lokaal wil dat niet. Het is juist van essentieel belang dat we na een coronaperiode mensen weer verbinden. In bovenstaande voorbeeld van de band Tommy Gazer gaf ik al aan wat cultuur verbindt. Dat is de verbeeldingskracht van de ervaring. Cultuur stimuleert ons, door middel van talentontwikkeling, om ons een plek te verbeelden dat ons wegbrengt van onze dagelijkse sleur. Het is de ervaring an sich, en die connectie is sociaal. Ik ga daar niet verder op in, want met mijn onderzoek aan Tilburg Universiteit argumenteer ik dat die verbeeldingskracht ons kan verbinden om grotere hedendaagse problemen (bijv. klimaatverandering) aan te pakken. Maar daar heb je wel de verbinding en die ervaring voor nodig. Dat is voor ons de kracht van de professionele instellingen. We zeggen daarom ook niet voor niets “ontmoeten, verwonderen, ervaren”.
Met de begroting 2022 stelt het college voor om vanaf 2023 58.000 euro structureel te bezuinigen op alle professionele instellingen. Dit terwijl de professionele instellingen hard geraakt zijn door de coronaperiode en dat het consumentengedrag nu nog steeds onvoorspelbaar is, waardoor deze instellingen inkomsten mislopen. Daarnaast mogen ze nog maar voor 75% open en is het nog steeds onzeker wat de nabije toekomst gaat brengen. De begroting van de gemeente Weert richt zich op het in balans brengen van de cijfers, terecht, maar het mag niet ten koste gaan de ervaring van talentontwikkeling/welzijnsontwikkeling buiten de gemeentemuren. De ervaring die verbindt.
Aangezien het begrotingsresultaat positief is, dienen we als Weert Lokaal een amendement in om de 58.000 euro structureel te schrappen. Zodat we de professionele instellingen ademruimte kunnen geven en zich kunnen herstellen na een ingrijpende coronaperiode.
lees tips:
Cultuurbeleid 2021 – 2024 – Martijn Smolenaers
afbeelding in blogpost: Zuilenkabinet (Boshoverbrug)
[1] In Art as Experience van John Dewey op pagina 339 (Dewey, Art as Experience, 1934)
[2] Idem, pagina 340
[3] In Contingentie, Ironie en Solidariteit van Richard Rorty op pagina 128-129 (Rorty, 2007)
